Jakie są przepisy normujące czas pracy tymczasowej?

Praca tymczasowa to szczególny rodzaj formy zatrudnienia popularny szczególnie wśród pracowników sezonowych, w tym uczniów, studentów, obcokrajowców lub osób planujących zmianę swoich obecnych kwalifikacji zawodowych. W dzisiejszym artykule przedstawimy przepisy normujące czas pracy tymczasowej. Zachęcamy do lektury.

Czym jest praca tymczasowa?

Definicja pojęcia „praca tymczasowa” znajduje się w Ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Zgodnie z art. 2. pkt 3 tego aktu prawnego praca tymczasowa to wykonywanie na rzecz danego pracodawcy użytkownika, przez okres nie dłuższy niż wskazany w ustawie, zadań:

a) o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym lub

b) których terminowe wykonanie przez pracowników zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby możliwe, lub

c) których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez pracodawcę użytkownika.

Poza definicją pojęcia „praca tymczasowa” w ustawie znajdują się również prawa i obowiązki zarówno agencji pracy tymczasowej, czyli podmiotu odpowiedzialnego za zatrudnianie pracowników tymczasowych na podstawie umowy o pracę tymczasową, jak i pracodawcy użytkownika, czyli podmiotu, do którego kierowany jest pracownik przez agencję. Praca tymczasowa nie ma cech charakterystycznych dla klasycznej formy zatrudnienia. Tworzony jest trójstronny stosunek prawny pomiędzy agencją pracy tymczasowej, pracodawcą użytkownikiem oraz pracownikiem tymczasowym. Zatrudniającym jest w tym przypadku jedna z agencji pracy tymczasowej, np. T&T People and Work Group, która podpisuje umowę o pracę bezpośrednio z pracownikiem tymczasowym wykonującym pracę na rzecz pracodawcy użytkownika. Umowa ta może zostać zawarta na czas określony lub czas wykonania określonej pracy.

Na jaki okres można zatrudnić jednego pracownika tymczasowego?

Okres wykonywania pracy tymczasowej przez tego samego pracownika tymczasowego na rzecz jednego pracodawcy użytkownika podlega limitowi. Zgodnie z prawem nie może przekroczyć on łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym przez 36 kolejnych miesięcy. Przepisy dotyczące czasu pracy stosowane są w każdej sytuacji, niezależnie od charakteru umowy zawartej pomiędzy agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym. Przepisy te obowiązują wszystkich pracowników, bez względu na to, czy zostali skierowani do pracy przez jedną, czy kilka agencji. W praktyce oznacza to, że konkretny pracownik tymczasowy może być zatrudniony przez jedną agencję pracy tymczasowej przez maksymalnie 1,5 roku w ciągu kolejnych 3 lat.

Limit wykonywania pracy tymczasowej przez tego samego pracownika tymczasowego na rzecz jednego pracodawcy użytkownika może ulec wydłużeniu do 36 miesięcy. Dzieje się tak w sytuacji, gdy dany pracownik został oddelegowany do wykonywania zadań, które normalnie wykonywane są przez innego, nieobecnego aktualnie z powodu urlopu wychowawczego lub przedłużającego się zwolnienia lekarskiego pracownika tymczasowego zatrudnionego przez tego samego pracodawcę użytkownika. Warto jednak pamiętać, że ponowne podjęcie pracy tymczasowej przez takiego pracownika możliwe będzie dopiero po upływie 36 miesięcy, które liczone są od dnia zakończenia pracy wykonywanej w oparciu o wyżej wymieniony limit.