Nowa definicja pierwszego zasiedlenia – zmiany w ustawie o podatku VAT od 1 września

Nowa definicja pierwszego zasiedlenia modyfikuje przesłanki zastosowania zwolnienia dla dostawy budynków, budowli lub ich części. Do tej pory ustawa o podatku VAT wskazywała (art. 2 pkt 14), iż za pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednocześnie, w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT uregulowano, iż zwalnia się z podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przed nowelizacją, za pierwsze zasiedlenie uważano wyłącznie takie oddanie nieruchomości do użytkowania po wybudowaniu czy ulepszeniu, które podlegało opodatkowaniu (np. oddanie nieruchomości do użytkowania na podstawie umowy sprzedaży, umowy dzierżawy). Nie było zatem możliwości zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości, która była wykorzystywana wyłącznie na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Aktualnie doprecyzowano, że pierwsze zasiedlenie, poza oddaniem do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, obejmuje również rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Po nowelizacji, ustawa o podatku VAT wprost wskazuje, iż przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć również użytkowanie nieruchomości na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Wyżej wymieniona nowelizacja jest następstwem wyroku TSUE z dnia 16 listopada 2017 roku (sygn. akt: C – 308/16).

Nowe regulacje dot. pierwszego zasiedlenia weszły w życie w dniu 1 września 2019 roku.